Wisła Kraków

TOKER

piszcie wszystko o WIsełce!!!!!!

Informacje ogólne
• Adres: 30-059 Kraków, Reymonta 22
tel. 630 - 76 - 00
• Barwy: czerwono - biało - niebieskie
• Władze klubu: właściciel: Bogusław CUPIAŁ, prezes Ludwik Miętta-Mikołajewicz
• Opis klubu: Największe sukcesy: Mistrzostwo Polski: 1927, 1928, 1949, 1950, 1978, 1999, 2001, 2003, 2004, 2005. Puchar Polski: 1926, 1967, 2002
• Data założenia: 1906
• I trener: Dan Petrescu
• II trener: Kazimierz Moskal
• III trener: Cristian Pojar
• Masażysta: Zbigniew Woźniak
• Lekarz: Mariusz Urban

[ Dodano: 2006-03-24, 15:45 ]
Kadra klubu:
od lewej data urodzenia wzrost/waga
Bramkarze
33 Radosław Majdan 10.05.1972 185 cm/79 kg
0 Mariusz Pawełek 17.03.1981 185 cm/81 kg
12 Marcin Juszczyk 23.01.1986 186 cm/77 kg
Obrońcy
4 Marcin Baszczyński 07.06.1977 182 cm/75 kg
6 Arkadiusz Głowacki 03.13.1979 186 cm/78 kg
30 Tomasz Kłos 07.03.1973 186 cm/80 kg
18 Dariusz Dudka 09.12.1983 183 cm/80 kg
13 Adam Kokoszka 06.10.1986 186 cm/78 kg
8 Jacek Kowalczyk 12.08.1981 184 cm/72 kg
0 Nikola Mijailović (Serbia i Czarnogóra) 15.02.1982 185 cm/75 kg
19 Jacek Paszulewicz 15.01.1977 194 cm/84 kg
3 Maciej Stolarczyk 15.01.1972 184 cm/84 kg - kapitan drużyny
0 Paweł Kaczorowski 22.03.1974 179 cm/71 kg
Pomocnicy
7 Radosław Sobolewski 13.12.1976 182 cm/79 kg
20 Mauro Cantoro (Argentyna) 01.09.1976 179 cm/78 kg
17 Marek Zieńczuk 24.09.1978 183 cm/75 kg
28 Andre Barreto (Portugalia) 06.08.1979 179 cm/72 kg
16 Jakub Błaszczykowski 14.12.1985 173 cm/67 kg
22 Piotr Brożek 21.04.1983 178 cm/74 kg
26 Martins Ekwueme (Nigeria) 02.10.1985 182 cm/75 kg
15 Konrad Gołoś 15.09.1982 186 cm/79 kg
5 Jean Paulista (Brazylia) 28.11.1977 178 cm/75 kg
0 Norbert Varga (Rumunia) 26.03.1980 183 cm/74 kg
Napastnicy
23 Paweł Brożek 21.04.1983 180 cm/72 kg
14 Paweł Kryszałowicz 23.06.1974 182 cm/80 kg
11 Tomasz Dawidowski 04.02.1978 179 cm/77 kg
31 Marcin Kuźba 15.04.1977 183 cm/74 kg
99 Marek Penksa (Słowacja) 04.08.1973 171 cm/68 kg
0 Rafał Boguski 09.06.1984 173 cm/70 kg

[ Dodano: 2006-03-24, 15:47 ]
Historia klubu:
Początki Wisły Kraków
Historia Wisły rozpoczęła się jesienią 1906 roku. Wtedy to właśnie (najprawdopodobniej w październiku) dr pTadeusz Konczyński zorganizował na Błoniach pierwszy turniej piłki nożnej. On też podarował 4 drużynom, a wśród nich drużynie II Szkoły Realnej, stroje piłkarskie, dopiero co przywiezione z Wielkiej Brytanii. Wspomniana drużyna (zwana również drużyną Szkolnikowskiego) otrzymała jasnoniebieskie koszulki z czarną kulą na piersiach, przeciętą niebieskim pasem - i stąd przyjęła nazwę "Niebiescy". Pierwszym jej kapitanem, a także pomysłodawcą zmiany nazwy na "WISŁA" był bramkarz Józef Szkolnikowski, zaś inicjatorem założenia drużyny - prof. Tadeusz Łopuszański - uważany zresztą za pierwszego prezesa klubu. We wrześniu 1907 roku "Czerwoni" (drużyna Jenknera) połączyli się z Wisłą, a niedługo potem to samo uczynili "Różowi". Wtedy dopiero oficjalnie powstało Towarzystwo Sportowe Wisła. Jednocześnie niebieskie koszulki zamieniono na czerwone, pozostając przy czarnych spodenkach. Gdy jednak z Berlina nadeszły pierwsze zamówione stroje okazało się, że na koszulkach znajdują się dwie jasnoniebieskie gwiazdy. Pozstanowiono zachować tylko jedną z nich, zmieniając jednocześnie jej barwę na białą. I w ten właśnie sposób powstała "Biała Gwiazda".
Pierwsze mistrzostwa (1927-1939)
Lata przed wojną były dla "Białej Gwiazdy" bardzo udane. Zarówno pod wzgłedem sportowym (dwa mistrzostwa Polski, wielokrotnie na podium) jak i organizacyjnym (olbrzymia w tym zasługo ówczesnego prezesa - Aleskandra Dembińskiego). Głównie za sprawą Wisły utworzono koalicję popierającą ideę stworzenia ligi (do tej pory mistrza wyłanianio systemem pucharowym) i odnoszącą się negatywnie do propozycji ówczesnego prezesa Polskiego futbolu i Cracovii. W grudniu 1926 r. utworzono Ligę Polską, skupiającą 14 klubów. Miejsca w niej odmówiła Cracovia, a jej miejse zajęła Jutrzenka Kraków. W premierowym sezonie ligowym Wisła zdobyła pierwsze mistrzostwo Polski, dodatkowo Henryk Reyman został z 37 golami królem strzelców a drużyna miała serię 12 zwycięstw pod rząd na własnym boisku. Rok później Wiślacy obronili tytuł, ale było to juz ich ostatnie mistrzostwo przed wojną. W tym okresie wielokrotnie byli na podium, dokładnie 3 razy byli wicemistrzami (1930, 1931, 1936) i 4 razy na III miejscu (1929, 1933, 1934, 1938). Zajmowanie 3 i 2 pozycji nie było w opinii Wiślakow złe, ale kiedy Cracovia była wyżej - to była olbrzymia porażka. Nieoficjalne mistrzostwo Krakowa miało niesamowitą renomę.
Lata wojenne (1939-1945)
To były trudne lata dla wszystkich, także dla piłkarzy. Mecze i turnieje rozgrywano w tajemnicy o w obawie przed łapanka (wielokrotnie przerywano z tego powodu mecze i uciekano). Sprzęt, trofea, sztandary i inne tego typu rzeczy przechowywano w mieszkaniach działaczy, kibiców, lub ukamuflowanych miejscach. Do pierwszego meczu w okupowanym Krakowie doszło dość szybko - 22 października 1939 r. na boisku Bronowicy spotkały się zespoły Wisły i Krowodrzy (3:1 dla "Białej Gwiazdy"). 7 sierpnia 1940 zaingurowano pierwsze mistrzostwa okupowanego Krakowa (1.Wisła 2.Zwierzyniecki, dalej Garbarnia, Sparta, Cracovia, Groble, Juvenia, Bloki). Wiślacy wygrali zdecydowanie wszystkie mecze, strzelając 52 gole i tracąc 8. Bardzo szybko doszło do kolejnego turnieju (16 drużyn), w którym ponownie zwyciężyła "Biała Gwiazda", ale juz nie tak zdecydowanie. Rok później z uwagi na terror przniesiono mecze poza Kraków, ale juz w 1943 r. odbyły się III mistrzostwa Krakowa. Wystartowało 18 drużyn, a po eliminacjach i właściwych mistrzostwach w finale Wisła zmierzyła się z Cracovią. Wygrały "pasy", ale spotkanie było wyrównane i z podtekstami (pomeczowa kara dla Wisły). W 1944 r. tytuł mistrza Krakowa wrócił do Wisły (12 drużyn w mistrzostwach). Pierwszy mecz po wojnie w Krakowie odbył się pomiędzy Wisłą i Cracovią 28 stycznia 1945 (miasto było już wolne, wojna jeszcze trwała), wygrali ci pierwsi 2:0.
Powojenne triumfy i pierwszy spadek do II ligi (1945 - 1964)
Powojenne derby pomiędzy Wisłą i Cracovią cieszyły się ogromną popularnością, na mecze przychodziło kilkanaście tysięcy widzów. Wielką widownię zgromadzały również przyjazdy zagranicznych drużyn, np. na meczu ze Slavią Praga przyszło 20 tys. widzów (Wisła przegrała 1:6). Jednak pomimo to lata tuż po wojnie to czas wielkiego chaosu, wzajemnych oskarżeń o współpracę z hitlerowcami w czasie wojny, itp. Pierwszych powojennych mistrzów Polski wyłaniano nie-ligowym systemem, dopiero w 1948 powracając do starej koncepcji. W połowie sezonu trenerem Wisły został czech Josef Kuchynka, zastępując nieco niedocenianego Artura Waltera. Jednak pod wodzą zagranicznego trenera "Biała Gwiazda" przez 3 kolejne lata rządziła polską ligą, dwa razy zdobywając mistrzostwo Polski, a raz tylko mistrzostwo ligi. Do najwybitniejszych graczy tego okresu należeli: Józef Kohut, "Messu" Gracz i Jerzy Jurowicz. Trzeba dodać, że w latch 50-55 obowiązywała nazwa Gwardia, a nie Wisła. Rok 1951r. to koniec powojennej "złotej ery". W następnych latach bywało różnie. Jeszcze przez kilka lat Wiślacy liczyli się w walce o mistrzostwo, później jednak drużyna popadała w przeciętność, zajmując miejsca w środku tabeli. Wtedy też przytrafiła się najwyższa w historii porażka, 0:12 z Legią w Warszawie. W sezonie1963/64 Wisła po raz pierwszy w historii spadła do II ligi. Zadecydował o tym ostatni mecz, pechowo zremisowany u siebie z Górnikiem Zabrze 3:3.
Walka o awans i kolejny renesans (1965 - 1982)
Spadek Wisły do drugiej ligi był szokiem dla kibiców, ale na szczęście banicja nie trwała długo, bo już w sezonie 1964/65 krakowski zespół zajął pierwsze miejsce na drugoligowym froncie, powracając do elity. Pierwszy sezon w I lidze był bardzo dobry, albowiem beniaminek sięgnął po wicemistrzostwo Polski. W 1967 zdobyła Wisła Puchar Polski. Później jednak nie było już tak dobrze, w latach 67-72 najwyższą pozycją którą osiągneli Wiślacy w lidze była 7. Jednak w Krakowie pojawiali się zawodnicy, którzy niedługo staną się znani i cenieni w całym kraju: Kazimierz Kmiecik (najlepszy strzelec w historii Wisły), Zdzisław Kapka, , Marek Kusto (trzej panowie "K"), Ryszard Sarnat, Antoni Szymanowski, Adam Musiał, w późniejszych latach Andrzej Iwan i Adam Nawałka. Wielu z nich do dziś związanych jest z Wisłą. Jednak wydaje się, że ta drużyna pozostała niespełniona. Teoretycznie posiadała najlepszy skład w Polsce (zupełnie jak dzisiaj), ale tylko raz udało jej się zdobyć mistrzostwo Polski - w 1978r. Zresztą i tak sezon później zawodnicy się skompromitowali zajmując dopiero 13 miejsce (chociaż w pierwszym meczu sezonu Wisła Kraków wygrała pewnie 3:1 z Ruchem Chorzów-przyszłym mistrzem polski w tym sezonie)! W następnym sezonie Wisła sie jednak poprawiła zajmując 5 miejsce. Sezon 1980/81 to znowu skok w tabeli, tym razem w górę, na 2 miejsce. Ale to już był ostatni sukses na arenie krajowej, drużyna zaczęła się rozpadać i zaczęło się robić nieciekawie.Jeszcze w sezonie 1982/83 Wisła zajęła 5 miejsce później niestety było już tylko gorzej. Skończyło się w 1985 roku na spadku do II ligi. Warto również wspomnieć o występach Wisły na międzynarodowej arenie. Największym sukcesem był awans do ćwierćfinału Pucharu Europy w sezonie 78/79.
Najgorszy okres w historii ? (1983 - 1997)
Jeszcze na początku lat 80. Wisła była znaczącą marką w polskim futbolu. Jednak powoli mijała era trzech panów "K" oraz innych gwiazd zespołu z tamtego okresu. Jak to zwykle w okresach wielkich kryzysów bywa, zaczęły się dymisje, dyskwalifikacje, oskarżenia o brak zaangażowania, itp. Na trzy kolejki przed końcem sezonu 1985r. Tym razem banicja w II lidze trwała znacznie dłużej niż poprzednim razem, bo aż trzy sezony. W sezonie 1988/1989 jako beniaminek "Biała Gwiazda" zajęła 12 miejsce. Ujawniły się talenty Kazimierza Moskala (kiedy został sprzedany do Lecha, organizowano liczne demonstracje) i Tomasz Dziubińskiego (król strzelców 1991r.). W roku 1991 Wisła zajęła 3 miejsce w tabeli i jest to JEDYNY znaczący sukces Wisły w przeciągu wyżej wymienionych 14 lat! Później zespół znowu popadał w przeciętność, w końcu zajmując 15 miejsce w sezonie 1993/1994. W międzyczasie doszło do jednego z największych skandali w historii Wisły i pamiętnego 0:6 z Legią w Krakowie na koniec sezonu 92/93. Okazja do szybkiego powrotu na pierwszoligowy front została zaprzepaszczona w ostatnich, pechowych meczach sezonu 94/95. Sezon później trenerem "Białej Gwiazdy" został Henryk Apostel i była to niezwykle trafna decyzja. Wisła awansowała do ekstraklasy, prezentując tam niezwykle ambitną postawę w rundzie jesiennej (siódme miejsce). Kończyło się nerwówką, ale ostatecznie utrzymano I ligę (już bez trenera Apostela). Po rundzie jesiennej sezonu 1997/1998 wydawało się, że na wiosnę Wisła znowu z wielkim trudem będzie walczyć o ekstraklasę. Gdzie po rundzie jesiennej zajmowała dopiero 13 miejsce. Ale wtedy do klubu weszli bossowie z Tele-Foniki. Ich olbrzymi kapitał zapoczątkował kolejny wspaniały okres w historii Wisły...
Wisła znowu potęgą (1998 do dzisiaj)
Na przełomie roku 97/98 nastąpiły w Wiśle zmiany, które zapoczątkowały kolejny renesans krakowskiej drużyny. Wisłę wykupili właściciele Tele-Foniki, spłacając wszystkie jej długi (ok. 3 mln złotych), bardzo szybko przebudowując trybuny i siedzibę klubu. Sprowadzono kilkunastu nowych zawodników, których ówczesny trener Wojciech Łazarek mógł po prostu wybierać - pieniądze nie grały roli. I tak do Krakowa przybyli między innymi: Radosław Kałużny, Kazimierz Węgrzyn, Ryszard Czerwiec, Grzegorz Niciński, Krzystof Bukalski. Podziękowano większości "starych" zawodników, pozostała nieliczna grupa z kapitanem Tomaszem Kulawikiem na czele. Tak jak to było do przewidzenia, w rundzie wiosennej '98 widzieliśmy całkowicie inną drużynę. Wisła przeskoczyła z miejsc w pobliżu strefy spadkowej do strefy medalowej. Mistrzostwo byłoby zapewne dla "Białej Gwiazdy", ale jedna runda to za mało i skończyło się na 3 miejscu. To i tak był niesamowity postęp w porównaniu do poprzednich lat. Kolejny sezon Wisła zaczynała pod wodzą utytułowanego Franciszka Smudy (niezbyt entuzjastycznie przyjęty pod Wawelem, kibice tęsknili za Łazarkiem). Krakowska drużyna zdobyła tytuł w stylu, którego dawno w Polsce nie widziano. Przewaga nad drugim w tabeli Widzewem była ogromna, a mogła być jeszcze większa, gdyby po zapewnieniu sobie mistrzostwa trener nie eskperymentował ze składem i ustawieniem. Dodatkowo królem strzelców został Tomasz Frankowski (21 goli). Niestety, z powodu kibolskiego wybryku podczas pucharowego meczu z AC Parmą rok wcześniej, Wisła nie mogła zagrać w eliminacjach Champions League. Następny sezon nie był już nie podlegał pod dyktando Wisły, zmieniano trenerów niczym rękawiczki. Zapewne źle to wpłynęło na formę zespołu. Skończyło się na 2 miejscu i tylko finale Pucharu Polski (2:2 i 0:3 z Amicą Wronki). Systematycznie sprowadzano nowych zawodników, m.in. Żurawskiego, Kosowskiego, Głowackiego. Także oni mieli duży wkład w mistrzowski tytuł 2001. Zdobyto także Puchar Ligi i Superpuchar 2001. Królem strzelców ponownie został Tomasz Frankowski (18 goli). Jednak sezon 2001/02 (trenerem pozostaje znów Fraciszek Smuda) nie był udany co prawda Wisła zdobyła Puchar Polski, ale będac faworytem rozgrywek przegrała walkę o tytuł na rzecz stołecznej Legii i zdobyła "tylko" tytuł wicemistrza Polski. Przegrała także eliminacje do Ligi Mistrzów w 3 rundzie z FC Barceloną. Na pocieszenie tutuł króla strzelców zdobył Maciej Żurawski. (21 goli) Wisła przegrała także Puchar Ligi z ... Legią. W marcu 2002 roku nastąpiła zmiana trenera którym został Henryk Kasperczak (zastąpując Franciszka Smudę) Przed seoznem 2002/2003 Wisła się jednak jednak wzmocniła kupiono min. Marcina Kużbę, Macieja Stolarczyka, Angelo Huguesa. Ten sezon był bardzo udany dla Wisły i zdobyła po raz pierwszy w historii dublet (Mistrzostwo Polski oraz Puchar Polski). Wisła doszła w PUEFA aż 1/8 finału eliminując min. Schalke, Parmę. Najlepszym strzelcem Wisły byli Maciej Żurawski i Marcin Kużba. Po tym udanym seoznie Wisła się jednak osłabiła (odeszli min. Kamil Kosowski, Kalu Uche, Marcin Kużba) i odpadła z el. do Ligi Mistrzów z Anderlechtem Brukselą oraz w Pucharze UEFA (w II rundzie z Valarengą Oslo) Odpadła z Pucharu Polski już na samym starcie z Arką Gdynia. Na wiosnę Wisła się jednak wzmocniła (kupując: min. Radosława Majdana, Tomasza Kłosa, Mariusza Kukiełkę) i obroniła tytuł Mistrza Polski. Królem strzelców został Maciej Żurawski (20 goli). Przed seoznem 2004/2005 Wisła się wzmocniła (kupując min. Marka Zieńczuka, Tomasza Dawidowskiego)) ale odpadła znów w el. do Ligi Mistrzów z Realem Madryt oraz w Puchrze UEFA z Dinamo. Trener Henryk Kasperczak został zwolniony a jego nastęcą został Werner Lczka i Wisła po raz 3 z rzędu obroniła Mistrzostwo Polski. Królem strzelców został Tomasz Frankowski (25 goli) Odpadając w Półfinale Z Pucharu Polski. Odeszli min. Maciej Żurawski i Tomasz Franskowski. Zwolniono trenera Vernera Liczkę, zatrudniono Jerzego Engela W tym sezoznie Wisła odpadła z: el do LM-Panathinaikos Ateny, w Pucharze UEFA z Vitorią Guimaraes. Trener Engel został zwolniony, a następcą został Tomasz Kulawik. Wisła po 17 kolejkach jest liderem Orange Ekstraklasy. Od 1 stycznia piłkarzy Wisły będzie prowadzić Rumun Dan Petrescu.